Soft minimalism

Minimalizm to nie tylko modny i ponadczasowy styl wnętrzarski, ale także styl życia. We wnętrzach charakteryzuje się oszczędnością formy, prostotą, harmonią i brakiem dodatkowych ozdobników. Ze względu na ograniczoną ilość wszelkich niepotrzebnych i nieużytecznych przedmiotów, styl ten idealnie nadaje się dla osób lubiących ład i porządek, a także jasne, przestrzenne pomieszczenia.

Klasyczne minimalistyczne wnętrza kojarzą się z surowością, chłodem i brakiem wyrazu, dlatego grupa odbiorców tego stylu jest ograniczona. Z pomocą przychodzi modyfikacja tego stylu, zwana soft minimalism, która zyskuje coraz większe uznanie.

Soft minimalism to minimalizm w przytulnym, miękkim wydaniu. Surowość łagodzona jest ciepłymi, delikatnymi odcieniami. Kolorystyka inspirowana jest przyrodą, czyli delikatne beże i brązy, dające dojść do głosu pastelom i oliwkowym odcieniom. Dominują materiały naturalne: drewno, rattan i wiklina. W tej odmianie stylu minimalistycznego istotną rolę odgrywa światło naturalne, dlatego strefa okienna będzie kluczowa: rezygnacja z firan i ciężkich zasłon pozwoli wpuścić do wnętrza jak najwięcej światła dziennego. Soft minimalism to poniekąd połączenie minimalizmu ze stylem skandynawskim.

Kawaii

Styl ten wywodzi się z japońskiego nurtu kulturowego, a jego dosłowne tłumaczenie oznacza słodki, uroczy. To najnowszy styl wnętrzarski zbudowany na japońskiej pop-kulturze, powstałej w latach 70-tych ubiegłego wieku. Miał być on sposobem na wyswobodzenie się ze sztywnej japońskiej etykiety.

Styl Kawaii charakteryzują pastelowe, stonowane kolory oraz delikatne, czarujące wnętrza przypominające bajkową krainę. Pomimo cukierkowej estetyki i infantylnego wydźwięku, projekty kawaii są kwintesencją dobrego smaku i stylu.

Pudrowy róż, miętowy, jasny cytrynowy, liliowy, błękitny, a oprócz tego jeszcze biel – to najczęściej używane kolory we wnętrzach w stylu kawaii. Rozpoznawalnymi cechami są również zaokrąglone kształty mebli i stosowanie miękkich materiałów (welur, plusz, aksamit). Kawaii to także stylizowane akcesoria: ekspres do kawy w kształcie kotka, tostery w landrynkowych kolorach, kubeczki Hello Kitty, machające łapką Maneki-Neko - ma być fikuśnie, barwnie i bajkowo.

Wabi-sabi

Kolejny ze stylów wnętrzarskich mający pochodzenie japońskie. Oryginalnie Wabi-sabi to filozofia sprzeciwiająca się konsumpcjonizmowi, stawia na naturalność i piękno dostrzegane w niedoskonałości. „Wabi” oznacza prawdziwe, głęboko ukryte piękno, a „sabi” upływ czasu, przemijanie i akceptację wadliwości.

Przestrzeń w tym stylu łączy trzy cechy: funkcjonalizm, piękno i nostalgia. Trend wabi-sabi hołduje jasnym, neutralnym barwom oraz stonowanym kolorom ziemi. We wnętrzach mile widziane są beże, zgaszone zielenie, wyważone oranże i brązy. Oprócz tego warto wprowadzać biel, kość słoniową, odcienie budyniowe, a także całą gamę szarości. Wydźwięk pomieszczenia powinien być bardzo nostalgiczny.

Dominującymi materiałami są naturalne tkaniny, surowe drewno i kamień. Charakteru nadają również stylizowane, postarzane ściany, przypominające o przemijalności. Bardzo ważne jest też tworzenie przedmiotów samodzielnie: przykładem jest ceramika – żaden z talerzy czy miska wyprodukowane na kole garncarskim i wypalone w piecu nie będą takie same, a jednak wszystkie razem i każde z osoba jest pięknym przedmiotem. Estetyka wabi-sabi skłania do refleksji. Jest to styl dla prawdziwych myślicieli. Przypomina o kruchości ludzkiego życia, ale uczy także jak czerpać z niego radość i dostrzegać urok drobnych rzeczy.

Japandi

Połączenie japońskiej powściągliwości i skandynawskiej urokliwości. Japandi jest równowagą pomiędzy ascetyzmem i przytulnością, oszczędnymi formami i elementami dekoracyjnymi, nowoczesnością i vintage.

Wystrój w stylu japandi jest ascetyczny, ale niepozbawiony domowego ciepła i walorów dekoracyjnych. To aranżacja, która musi być przemyślana w każdym szczególe. Oszczędna, ale efektowna forma i czyste linie to podstawa. Urządzone wnętrze musi sprawiać wrażenie przestronnego. Ogranicza się do minimum liczbę elementów wyposażenia, a wszystko co możliwe chowa się w obszernych zabudowach i zamykanych drzwiczkami szafkach.

Bazą są popielate szarości, dalekowschodnie brązy. Pojawiają się duże płaszczyzny ciemnych kolorów i akcenty mocnych barw, które nadają wnętrzu bardziej zdecydowany i wyrazistszy charakter.

W japandi nie ma miejsca na sztuczne materiały – żadnych imitacji, tylko natura: plecionki z roślinnych włókien, tkaniny lniane, wełniane i bawełniane, ceramika i kamień. Ważną rolę odgrywa drewno: cedr, cyprys, modrzew, sosna biała czy jesion.

W stylu japandi nie ma wiele dodatków, ale zawsze odgrywają kluczową rolę. Powinny współgrać z meblami i kolorystyką ścian, podbijając efekt przestrzennego, ale przytulnego wnętrza, w którym nowoczesność spotyka się z detalami jak z japońskich mieszkań sprzed kilku dekad. W szczególności są to wyrafinowane lampy – podłużne w stylu japońskim, z bambusa lub papieru, wprowadzające lekki półmrok. Umiar, odpowiednie kolory i wysmakowane meble w stylu japandi zachwycą wszystkich gości i będą piękną wizytówką domu.

Artykuł przygotował: mk_projektowanie_i_aranżacja